Ποια αθλήματα δεν είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Αναλυτική επισκόπηση

Προτεινόμενοι bookmakers

Εως και 125 EUR Εγγραφή

Εως και 122 EUR Εγγραφή

Εως και 100 EUR Εγγραφή

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ:

• Αν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν πολλά ελαττώματα, είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την επιλογή νέων αθλημάτων τα τελευταία χρόνια. Πέντε νέα αθλήματα θα προστεθούν το 2028.
• Η ΔΟΕ θέτει τρεις πρωταρχικές απαιτήσεις για κάποιο άθλημα όταν το προωθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
• Μόλις πέντε αθλήματα έχουν συμπεριληφθεί στους 30 Ολυμπιακούς Αγώνες.

Φωτογραφία: Η σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων (στιγμιότυπο οθόνης: youtube.com/@Sportsinformation)

Αν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν πολλά ελαττώματα, είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την επιλογή νέων αθλημάτων τα τελευταία χρόνια. Από την προσθήκη του το 2016, το ράγκμπι σέβενς ήταν πάντα δημοφιλές. Η αξία του γκολφ έχει μόνο αυξηθεί. Το σέρφινγκ, η αθλητική αναρρίχηση και το σκέιτμπορντ έχουν προστεθεί στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Πέντε νέα αθλήματα θα προστεθούν το 2028: κρίκετ, ποδόσφαιρο με σημαία, λακρός, σκουός και μπέιζμπολ. Αυτές οι προσθήκες αποτελούν μέρος της προσπάθειας της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) να συμπεριλάβει ολυμπιακά αθλήματα που έχουν σχέση με τη χώρα υποδοχής, η οποία στην προκειμένη περίπτωση είναι οι ΗΠΑ (Λος Άντζελες).

Στην πραγματικότητα, μία από τις πρωταρχικές απαιτήσεις που θέτει η ΔΟΕ όταν προωθεί ένα άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι αν είναι δημοφιλές στο υποτιθέμενο έθνος υποδοχής. Είναι λογικό. Ένα άλλο κριτήριο είναι αναμφίβολα το αν το άθλημα έχει υγιή και σαφή παγκόσμια διαχείριση. Επιπλέον, ένα τρίτο κριτήριο είναι αν προσφέρει μια νέα προοπτική. Αυτό εγείρει το ερώτημα ποια αθλήματα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν, με αφετηρία το Μπρίσμπεϊν το 2032.

Αυτό το άρθρο εξετάζει μερικά από τα πιο δημοφιλή αθλήματα που παραδόξως αποκλείονται από τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ιδού λοιπόν πέντε υποψήφια ολυμπιακά αθλήματα που μπορεί να προστεθούν στο μέλλον.

# 1 Σκάκι

Ένα από τα πιο γνωστά επιτραπέζια παιχνίδια στον κόσμο, το σκάκι απαιτεί μεγάλη υπολογιστική και πνευματική ικανότητα. Παίζεται σε ένα πλέγμα 8×8 με 16 πιόνια σε κάθε λευκή και μαύρη πλευρά. Αυτό το πνευματικό παιχνίδι έχει μακρά ιστορία- τα πρώτα κείμενα για το σκάκι χρονολογούνται από τον έβδομο αιώνα. Περισσότεροι από 500 εκατομμύρια άνθρωποι το παίζουν τακτικά σήμερα, τόσο ζωντανά όσο και διαδικτυακά.

Για διάφορους λόγους, το άθλημα δεν περιλαμβάνεται στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, παρά την πρόσφατη αύξηση του ενδιαφέροντος. Ο πιο αξιοσημείωτος είναι ότι τα επιτραπέζια παιχνίδια αποκλείονται από τους Ολυμπιακούς Αγώνες από τη ΔΟΕ, επειδή απαιτούν διαφορετικό είδος αθλητισμού από τα παραδοσιακά ολυμπιακά αθλήματα. Παρόλο που το σκάκι απαιτεί εγκεφαλική προσπάθεια και δεν απαιτεί καμία υποδομή, φαίνεται απίθανο το άθλημα να προστεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο άμεσο μέλλον.

Σίγουρα, υπάρχει ουσιαστική παγκόσμια διαχείριση στο σκάκι. Συμπεριλαμβανομένου του παγκοσμίου φήμης περιστατικού εξαπάτησης του 2023 μεταξύ του πέντε φορές παγκόσμιου πρωταθλητή σκακιού Magnus Carlsen και του Αμερικανού γκρανμάστερ Hans Niemann (ο τελευταίος κατηγορήθηκε από τον Carlsen για εξαπάτηση- οι κατηγορίες απορρίφθηκαν) ή του Bobby Fischer εναντίον του Boris Spassky (ο αγώνας για τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1972 εν μέσω Ψυχρού Πολέμου – ο Fischer κατηγόρησε τους Σοβιετικούς παίκτες ότι αποκτούν αθέμιτο πλεονέκτημα συμφωνώντας σε σύντομες ισοπαλίες μεταξύ τους σε τουρνουά- στη συνέχεια αρνήθηκε να εμφανιστεί στην τελετή έναρξης καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος από την κατανομή των χρηματικών επάθλων), η Διεθνής Ομοσπονδία Σκακιού (FIDE) έχει επιβλέψει έναν αιώνα σκακιστικού χάους.

Είναι το άθλημα δημοφιλές στη χώρα που πρόκειται να φιλοξενήσει τη διοργάνωση; Εάν το Αχμενταμπάντ της Ινδίας, το οποίο είναι ένας από τους υποψήφιους, επιλεγεί να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2036, η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καταφατική – το ίδιο το παιχνίδι μπορεί να προήλθε από τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού ποταμού.

Προσφέρει το σκάκι μια νέα προοπτική; Ναι, ως το μοναδικό επιτραπέζιο παιχνίδι στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ναι, και όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού (περισσότερο εγκεφαλική δραστηριότητα παρά σωματική προσπάθεια). Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες προσθέτουν κάτι καινούργιο στο σκάκι. Υπάρχει ένα σκακιστικό ισοδύναμο των Ολυμπιακών Αγώνων – η Ολυμπιάδα Σκάκι, ένας εξαμηνιαίος διαγωνισμός όπου οι ομάδες αγωνίζονται εκπροσωπώντας τις χώρες τους.

# 2 Βελάκια (Darts)

Οι βολές με βελάκια είναι ένα ανταγωνιστικό άθλημα που συναντάται σε όλον τον κόσμο, το βρίσκουμε να παίζεται ακόμα σε μπαρ και παμπ. Σε αυτό το άθλημα, δύο ή περισσότεροι παίκτες ρίχνουν μικρά, μυτερά βελάκια σε ένα στρογγυλό στόχο – η θέση που θα πετύχει κάθε βελάκι καθορίζει πόσοι πόντοι απονέμονται. Οι μαρτυρίες για το άθλημα χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα και η δημοτικότητά του αυξήθηκε κατακόρυφα μετά την απαγόρευσή του στα μπαρ. Η Ένωση Επαγγελματιών για Βελάκια (Professional Darts Corporation, PDC) είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την εποπτεία μιας σειράς διεθνών διαγωνισμών για βελάκια, συμπεριλαμβανομένων του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος για Βελάκια, του Παγκόσμιου Γκραν Πρι και της Premier League από το 2024.

Τα βελάκια δεν έχουν ακόμη συμπεριληφθεί σε κανένα από τα θερινά Ολυμπιακά Αγωνίσματα, παρά το γεγονός ότι οι οπαδοί τους συχνά ζητούν να ενταχθούν, λόγω του ανταγωνιστικού χαρακτήρα τους και των χαμηλών απαιτήσεων σε υποδομές. Πολλοί πιστεύουν ότι η φήμη του αθλήματος ως παιχνίδι των παμπ, είναι ο λόγος για τον οποίο δεν είναι τόσο γνωστό όσο τα παραδοσιακά ολυμπιακά αθλήματα. Παρ’ όλα αυτά, η Παγκόσμια Ομοσπονδία για Βελάκια (World Darts Federation, WDF) υποβάλλει διαρκώς αιτήσεις στη ΔΟΕ προκειμένου να συμπεριλάβει τα βελάκια στη λίστα με τα ολυμπιακά αθλήματα για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2032 στο Μπρίσμπεϊν.

Η Αυστραλία είναι ένα από τα τέσσερα κορυφαία έθνη στα οποία τα βελάκια απέκτησαν τεράστια δημοτικότητα, με αρκετούς εξαιρετικούς παίκτες, όπως ο Simon Whitlock, ο οποίος ήταν ο πρώτος Αυστραλός που κέρδισε ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της PDC (το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012). Έτσι, οι προσπάθειες να συμπεριληφθεί το άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μπρίσμπεϊν μπορεί να μην είναι εντελώς αβάσιμες.

Υπάρχει διοικητικό όργανο για τα βελάκια σε παγκόσμιο επίπεδο; Υπάρχει. Μαζί με την PDC, η Παγκόσμια Ομοσπονδία για τα Βελάκια (WDF) είναι ο οργανισμός που εποπτεύει το άθλημα και διοργανώνει τουρνουά. Ιδρύθηκε το 1974 και εκτός από τη διοργάνωση των περιφερειακών τουρνουά, η WDF φιλοξενεί ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα γνωστό ως Παγκόσμιο Κύπελλο WDF. Η WDF άρχισε να φιλοξενεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα WDF για τα βελάκια το 2022.

Τι νέο ή συναρπαστικό θα έφερναν τα βελάκια στο χώρο των Ολυμπιακών Αγώνων; Απαιτείται υψηλός βαθμός συνέπειας στη στόχευση, στο συντονισμό χεριού-ματιού και στον έλεγχο των μυών για να πετύχεις το βελάκι και να συγκεντρώσεις πόντους, αν και παρόμοιες ικανότητες και πειθαρχία απαιτούνται για να εντοπίσεις με συνέπεια το στόχο σου με ένα τουφέκι ή με τόξο και βέλος, κάτι που ενσωματώνεται σε αθλήματα που αποτελούν ήδη μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα βελάκια είναι συναρπαστικά. Απαιτείται μεγάλο ταλέντο. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Τα βελάκια θα έπρεπε να είναι ολυμπιακό άθλημα, όπως και πολλά άλλα παιχνίδια μυαλού και αθλήματα ακριβείας. Ωστόσο, το ίδιο το παιχνίδι με τα βελάκια μπορεί να μην κερδίσει κάτι ιδιαίτερα αξιόλογο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό σήμερα από το Παγκόσμιο Κύπελλο για τα βελάκια.

# 3 Roller Skating

Η χρήση παπουτσιών με ρόδες επιτρέπει στους πατινέρ να κινούνται σε διάφορες επιφάνειες. Οι πατινέρ μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους τροχούς για να συμμετάσχουν σε μια πλειάδα αθλημάτων, το καθένα με τους δικούς του κανόνες και δεξιότητες, όπως το καλλιτεχνικό πατινάζ, το χόκεϊ με ρόλερ, το πατινάζ ταχύτητας και το roller derby. Το roller skating εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα 1700, ως ένα είδος χορού, αλλά σύντομα κέρδισε την αποδοχή της αθλητικής κοινότητας. Στις μέρες μας, το roller skating είναι ένα πολύ γνωστό χόμπι και άνθρωποι από όλο τον κόσμο το επιλέγουν για διασκέδαση και μετακίνηση. Με περισσότερες από 130 εθνικές ομοσπονδίες, το World Skate είναι ένας από τους πολλούς ρυθμιστικούς φορείς του δημοφιλούς επαγγελματικού αθλήματος (θα επανέλθουμε σε αυτό σε λίγο).

Είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι η μη παγοδρομική εκδοχή του πατινάζ δεν περιλαμβάνεται ήδη στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεδομένης της ομοιότητάς του με το πατινάζ στον πάγο, το οποίο είναι από τα παλαιότερα ολυμπιακά αθλήματα. Παρά το γεγονός ότι οι ρυθμιστικοί οργανισμοί προσπάθησαν, το άθλημα δεν καθιερώθηκε ποτέ, αν και αποτέλεσε άθλημα επίδειξης στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη. Τότε ήταν που παίζονταν το χόκεϊ με ρόλερ. Δεδομένου ότι το roller skating περιλαμβάνει μια ποικιλία αγωνισμάτων, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί μια ενιαία μορφή υπό την οποία θα μπορούσε να ενταχθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί πιστεύουν ότι το μέλλον του roller skating στους Ολυμπιακούς Αγώνες προβλέπεται λαμπρό, καθώς το skateboarding, μια άλλη δραστηριότητα με ρόλερ, επανήλθε στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι. Αθλητές από όλον τον κόσμο μπορούν να επιδείξουν τις ικανότητές τους σε μια ποικιλία νέων ατομικών και ομαδικών αγωνισμάτων στο roller skating, χάρη στις πολυάριθμες μορφές και τα επιμέρους αθλήματά του.

Υπάρχει αποτελεσματική παγκόσμια διοίκηση στο άθλημα; Παρόλο που στα σπορ με ρόλερ περιλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα αθλημάτων, όλα επωφελούνται από το γεγονός ότι το σκέιτμπορντ εποπτεύεται ήδη από το World Skate, το ρυθμιστικό του φορέα, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αθλημάτων Ρόλερ (FIRS), η οποία ιδρύθηκε το 1924, αντικαταστάθηκε από αυτόν τον οργανισμό. Δώδεκα διαφορετικές μορφές πατινάζ, που κυμαίνονται από καλλιτεχνικό πατινάζ έως skate cross, υπάγονται διεθνώς στο World Skate. Οι Παγκόσμιοι Αγώνες Πατινάζ, οι οποίοι περιλαμβάνουν όλους τους αθλητικούς κλάδους του πατινάζ που υπάγονται στη δικαιοδοσία του World Skate, διεξάγονται κάθε δύο χρόνια από το 2017. Έντεκα αθλήματα εκπροσωπούνται στους Παγκόσμιους Αγώνες Skate, έναν πολυαθλητικό διαγωνισμό.

Είναι το άθλημα δημοφιλές στο υποψήφιο έθνος υποδοχής; Ναι, εφόσον εγκριθεί η υποψηφιότητα του Σαντιάγο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2036. Η Χιλή έχει κερδίσει δύο μετάλλια στο καλλιτεχνικό roller skating, ένα στο χόκεϊ με ρόλερ και 24 μετάλλια στο πατινάζ ταχύτητας με ρόλερ στους Παναμερικανικούς Αγώνες.

Το roller skating προσφέρει μια νέα προοπτική; Είναι πολλά αυτά που ζητάμε από τα αθλήματα με ρόλερ, τα οποία συνήθως είναι καλύτερα για τους συμμετέχοντες παρά για τους θεατές, να πετύχουν αυτό που κάνουν οι ανταγωνιστές του πατινάζ ταχύτητας και του καλλιτεχνικού πατινάζ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ωστόσο, θα μπορούσαν να είναι ενδιαφέρουσες ως ξεχωριστές εκδηλώσεις, όπου ομάδες ή μεμονωμένοι χορευτές καλλιτεχνικού πατινάζ εκτελούν πολύπλοκα χορευτικά μοτίβα, ενώ πατινάρουν άψογα συντονισμένοι με τη μουσική ή οι αθλητές του freestyle πατινάζ εκτελούν άλματα και περιστροφές. Θα υπήρχε ενδιαφέρον για όλους όταν ο ρυθμός αυτός συνδυαστεί με τις ομάδες χόκεϊ επί χόρτου, οι οποίες έχουν ήδη τη θέση τους στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

# 4 Αθλήματα με στέκες

Ο όρος «αθλήματα με στέκα» αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα παιχνιδιών δεξιοτεχνίας, στα οποία οι μπάλες του μπιλιάρδου χτυπιούνται με στέκα, με αποτέλεσμα να κινούνται πάνω σε ένα τραπέζι που καλύπτεται με ύφασμα και περιβάλλεται από μαξιλάρια, τα οποία είναι ελαστικοί προφυλακτήρες. Αν και η φράση αυτή έχει πιο εξειδικευμένες σημασίες σε διάφορες αγγλικές διαλέκτους, τα αθλήματα με στέκα αναφέρονται επίσης συλλογικά ως μπιλιάρδο Στα αθλήματα με στέκα, διακρίνονται τρεις κύριες κατηγορίες παιχνιδιών: το σνούκερ, το μπιλιάρδο τσέπης (επίσης γνωστό ως μπιλιάρδο) και το μπιλιάρδο καραμπόλα. Από την ίδρυσή του, το 15ο αιώνα στην Αγγλία, το μπιλιάρδο έχει μακρά ιστορία. Από το 1893, τα παιχνίδια στέκας που αναφέρονται ως αθλήματα παίζονται σε οργανωμένους διεθνείς επαγγελματικούς αγώνες.

Τα αθλήματα με στέκα έχουν μακρά ιστορία και μια αξιόλογη παγκόσμια βάση οπαδών. Παρά τη δημοτικότητά τους και το υψηλό επίπεδο ικανοτήτων που απαιτείται για να παιχτούν, δεν έχουν ακόμη ενταχθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η προσπάθεια να συμπεριληφθούν τα αθλήματα με στέκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι μια πρόσφατη εξέλιξη. Εδώ και πολλά χρόνια, οργανισμοί όπως η Παγκόσμια Ένωση Μπιλιάρδου (WPA) και η Παγκόσμια Ένωση Επαγγελματικού Μπιλιάρδου και Σνούκερ (WPBSA) πιέζουν για την ένταξή τους.

Η έγκριση από τη ΔΟΕ το 1998 της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Αθλημάτων Μπιλιάρδου (WCBS), ήταν ένα σημαντικό βήμα προς την Ολυμπιακή συμμετοχή. Η αναγνώριση αυτή αποτέλεσε σημαντικό σημείο καμπής, δεδομένου ότι κατέστησε δυνατή την ένταξη των αθλημάτων στέκας στους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα αθλήματα με στέκα, ωστόσο, δεν έχουν ακόμη ενσωματωθεί στο επίσημο πρόγραμμα παρά τις πολυάριθμες προσπάθειες. Η αντίληψη για τα αθλήματα με στέκα είναι ένα σημαντικό εμπόδιο. Το μπιλιάρδο μπορεί να μην θεωρείται από κάποιους ως ανταγωνιστικό άθλημα, αλλά περισσότερο ως δραστηριότητα αναψυχής.

Ένα άλλο εμπόδιο ήταν η αποκεντρωμένη διοίκηση του αθλήματος της στέκας, η οποία απαντά στο κατά πόσο το άθλημα έχει υγιή παγκόσμια διοίκηση. Τα αθλήματα της στέκας ρυθμίζονται από διάφορους οργανισμούς, καθένας από τους οποίους είναι υπεύθυνος για έναν ξεχωριστό κλάδο, σε αντίθεση με άλλα αθλήματα που έχουν έναν ενιαίο, συνεκτικό φορέα. Οι προσπάθειες για μια συνεκτική επιχειρηματολογία στη ΔΟΕ μπορεί να παρεμποδιστούν από αυτόν τον κατακερματισμό. Παρόλα αυτά, οι εν λόγω οργανισμοί συνεργάζονται πιο συχνά τελευταία, γεγονός που είναι ενθαρρυντικό για τις μελλοντικές διοργανώσεις. Λαμβάνοντας υπόψη τον τεράστιο αριθμό παιχνιδιών που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της WCBS, ο συντονισμός της δραστηριότητάς της είναι αξιέπαινος, διαχωρίζοντάς την ως τον κύριο φορέα διαχείρισης των αθλημάτων στέκας.

Είναι το άθλημα δημοφιλές στη χώρα που πρόκειται να φιλοξενήσει τη διοργάνωση; Αν και θα ήταν υπεραπλουστευμένο να ισχυριστεί κανείς ότι τα αθλήματα της στέκας είναι δημοφιλή παντού όπου υπάρχουν μπαρ, το εκπληκτικό είναι ότι 20 διαφορετικά έθνη έχουν κερδίσει μετάλλια σε αυτά στους Παγκόσμιους Αγώνες.

Προσφέρουν μια νέα προοπτική; Πράγματι, πρόκειται για ένα μοναδικό άθλημα που έχει δύο διοργανώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενδιαφέρον τηλεοπτικό θέαμα: μία στην Κοινοπολιτεία (σνούκερ) και μία στις Ηνωμένες Πολιτείες (μπιλιάρδο). Τα αθλήματα με στέκα απαιτούν υψηλό βαθμό ακρίβειας, ταλέντου και στρατηγικής. Οι επαγγελματίες αθλητές προπονούνται επί χρόνια για να βελτιώσουν τις ικανότητές τους και να ενισχύσουν το μυαλό τους. Είναι ένα ενδιαφέρον άθλημα για παρακολούθηση και μελέτη λόγω του βάθους και της πολυπλοκότητας του παιχνιδιού. Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες θα τραβούσε την προσοχή σε αυτά τα χαρακτηριστικά και θα βελτίωνε τη θέση του αθλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.

# 5 MMA

Το άθλημα πάλης πλήρους επαφής, γνωστό ως μικτές πολεμικές τέχνες (ΜΜΑ), βασίζεται στην πάλη και το χτύπημα και ενσωματώνει τακτικές από διάφορα διεθνή μαχητικά αθλήματα. Στις αρχές του 20ού αιώνα, πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμοι διαγωνισμοί μαχητικής τεχνοτροπίας σε όλη την Ιαπωνία και τα κράτη της Ανατολικής Ασίας. Το Vale tudo, μια μόδα που εμφανίστηκε στη Βραζιλία την ίδια εποχή, χαρακτηριζόταν από αχαλίνωτες μάχες στις οποίες συμμετείχαν πολλά είδη, όπως το τζούντο, το βραζιλιάνικο ζίου-ζίτσου, η πάλη με πιασίματα, το luta livre, το Muay Thai και η Capoeira. Το 1951 έγινε ο πρώτος αξιοσημείωτος αγώνας μικτού στυλ.

Η εταιρεία προώθησης του Απόλυτου Πρωταθλήματος Πάλης (UFC) ιδρύθηκε το 1993. Φιλοξένησε μια διοργάνωση με σχεδόν ελάχιστους κανονισμούς, σε μια προσπάθεια να μιμηθεί τις μικτές διοργανώσεις που υπάρχουν στη Βραζιλία και την Ιαπωνία. Αργότερα, θα υιοθετούσαν ένα νέο σύνολο κανονισμών, το οποίο θα διέφερε από εκείνους άλλων πρωταθλημάτων που υποστήριζαν πιο ρεαλιστικές μάχες, όπως αυτές του δρόμου.

Η λέξη «μικτές πολεμικές τέχνες» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά γραπτώς το 1993. Αρχικά προωθήθηκε ως μια πρόκληση προκειμένου να καθοριστεί ποιες πολεμικές τέχνες ήταν καλύτερες για την πραγματική άοπλη μάχη και σε διαγωνισμούς με ελάχιστους κανονισμούς τέθηκαν αντιμέτωποι μαχητές διαφόρων σχολών. Αργότερα, διάφορες πολεμικές τέχνες συνδυάστηκαν στο στυλ συγκεκριμένων μαχητών. Οι διοργανωτές των ΜΜΑ πιέστηκαν να θεσπίσουν νέους κανόνες, προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια των αθλητών, να τηρούνται οι αθλητικοί κανονισμοί και να αυξηθεί η γενική αποδοχή του αθλήματος. Μετά από αυτές τις τροποποιήσεις, η δημοτικότητα του αθλήματος αυξήθηκε και τώρα έχει μια βιομηχανία συνδρομητικής προβολής που είναι συγκρίσιμη με εκείνη της επαγγελματικής πάλης και της πυγμαχίας.

Σήμερα το ΜΜΑ δε διαθέτει ένα διεθνές διοικητικό όργανο, και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν είναι αποδεκτό από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πολυάριθμες οργανώσεις σε όλο τον κόσμο διοργανώνουν εκδηλώσεις και αγώνες μικτών πολεμικών τεχνών, αλλά όλες ακολουθούν τις δικές τους κατευθυντήριες γραμμές και έχουν διαφορετικές συνεργασίες. Δεν υπάρχει μια ενιαία οντότητα που να εποπτεύει όλους αυτούς τους οργανισμούς και να θεσπίζει ένα θεμελιώδες σύνολο οδηγιών. Όλες οι εθνικές οργανώσεις πρέπει να συνδέονται με ένα διεθνές ρυθμιστικό όργανο, ώστε να γίνουν οι μικτές πολεμικές τέχνες Ολυμπιακό άθλημα. Η Διεθνής Ομοσπονδία Μικτών Πολεμικών Τεχνών (IMMAF), που ιδρύθηκε το 2012, είναι ο παγκόσμιος οργανισμός διοίκησης, αλλά μόνο για τις ερασιτεχνικές μικτές πολεμικές τέχνες. Η IMMAF, εκτός του ότι υποστηρίζει την επέκταση των κανονισμών και της ασφάλειας του αθλήματος παγκοσμίως, βοηθώντας τα έθνη να δημιουργήσουν ομοσπονδίες όπου δεν υπάρχουν ήδη, λειτουργεί περισσότερο ως δημοκρατικό κέντρο για τις εθνικές ομοσπονδίες ΜΜΑ. Επιπλέον, το 2019 ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ένωση Μικτών Πολεμικών Τεχνών (UWMMA) και ισχυρίζεται ψευδώς ότι είναι ο παγκόσμιος ρυθμιστικός φορέας των επαγγελματικών μικτών πολεμικών τεχνών.

Το γεγονός ότι ο χρόνος αποκατάστασης των μαχητών μετά από έναν αγώνα διαρκεί περισσότερο, αποτελεί έναν ακόμη λόγο που αποτρέπει την ένταξη του ΜΜΑ στα ολυμπιακά αθλήματα. Οι μαχητές συχνά δυσκολεύονται να περπατήσουν μερικά βήματα όταν ξυπνούν την επόμενη μέρα και στη συνέχεια κουτσαίνουν. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή μήνες για να νιώσουν οι μαχητές και πάλι φυσιολογικά, ακόμη και όταν δεν έχουν τραυματιστεί. Πονάνε και πρήζονται τα χέρια, τα πόδια και οι αγκώνες τους από τους σκληρούς αγώνες. Για να διασφαλίσουν ότι έχουν αναρρώσει πλήρως και είναι έτοιμοι για τον επόμενο αγώνα, πολλοί μαχητές καταβάλλουν προσπάθειες να επανέλθουν για τουλάχιστον 30 έως 90 ημέρες ανάμεσα στους αγώνες.

Ο τρίτος και τελευταίος λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες ΜΜΑ. Πρέπει να καταλάβετε ότι παρόλο που η πλειοψηφία των ανθρώπων μπορεί να είναι σε θέση να παρακολουθεί μικτές πολεμικές τέχνες, υπάρχουν αμέτρητα έθνη όπου οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να μάθουν το άθλημα, πόσο μάλλον να λάβουν μέρος σε οποιοδήποτε είδος αγώνα. Με απλά λόγια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δε θα συμπεριλάμβαναν ένα άθλημα όταν η συντριπτική πλειοψηφία των διαγωνιζόμενων εθνών δεν θα μπορούσε να στείλει αθλητές.

Έχουμε ήδη απαντήσει στο ερώτημα αν το άθλημα έχει ή όχι σωστή παγκόσμια διοίκηση.

Είναι το άθλημα δημοφιλές στη χώρα που πρόκειται να φιλοξενήσει τη διοργάνωση; Αν μιλήσουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μπρίσμπεϊν, η Αυστραλία κατατάσσεται στην πέμπτη θέση μεταξύ των εθνών όπου το ΜΜΑ είναι δημοφιλές. Αν μιλάμε για το 2036, σε περίπτωση που η κοινή υποψηφιότητα του Μόντρεαλ και του Τορόντο γίνει δεκτή, είναι λογικό το ΜΜΑ να βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεδομένου ότι ο Καναδάς κατατάσσεται στην έκτη θέση όσον αφορά τη δημοτικότητα του αθλήματος.

Προσφέρει η ΜΜΑ μια νέα προοπτική; Η φυσική υπεροχή είναι ο πιο απλός τρόπος για να νικήσεις έναν αντίπαλο. Αυτοί οι άντρες (και οι γυναίκες) θα διαπρέπουν πάντα στο ΜΜΑ και θα δικαιολογούν τους ρόλους τους ως φαβορί στις στοιχηματικές ιστοσελίδες για το MMA στους αγώνες τους. Παρά το γεγονός ότι είναι ένα παραδοσιακό άθλημα μάχης και Ολυμπιακό άθλημα, η πυγμαχία έχει περιορισμούς. Εκτός από λίγη δουλειά με την τεχνική του κλειδώματος, οι μαχητές δεν είναι σε θέση να παλέψουν. Οι μαχητές επιτρέπεται να χρησιμοποιούν αγκώνες, γόνατα, κλωτσιές και γροθιές στις μικτές πολεμικές τέχνες. Οι μικτές πολεμικές τέχνες είναι το απόλυτο ατομικό άθλημα.

Όταν ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες υπήρχαν 9 αθλήματα

Από την ίδρυσή τους το 1896, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν φιλοξενήσει περίπου 50 καλοκαιρινά αθλήματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν καταργηθεί εδώ και καιρό, όπως η διελκυστίνδα και η μηχανοκίνητη ιστιοπλοΐα. Στην αρχή των Ολυμπιακών Αγώνων υπήρχαν εννέα αθλήματα.

Στου φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι οι αθλητές αγωνίστηκαν σε 329 αγωνίσματα και 32 αθλήματα στους φετινούς. Πρόκειται για τρεις φορές περισσότερα αθλήματα από όσα είχαν προσφερθεί στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι φιλοξενήθηκαν στην Αθήνα πριν από 128 χρόνια. Η πιο πρόσφατη προσθήκη στο καλοκαιρινό πρόγραμμα ήταν το breaking, ή αλλιώς το επίλεκτο breakdancing, το οποίο προστέθηκε στην αθλητική αναρρίχηση, το surfing και το skateboarding, τρία ακόμα αντισυμβατικά αθλήματα που προσφέρθηκαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020.

Μόλις πέντε αθλήματα έχουν συμπεριληφθεί και στους 30 Ολυμπιακούς Αγώνες: γυμναστική, κολύμβηση, στίβος, ποδηλασία και ξιφασκία. Άλλα, όπως το καράτε και το κροκέ, εγκαταλείφθηκαν αμέσως μετά το ντεμπούτο τους και έχουν σχετικά μικρότερη ολυμπιακή ιστορία. Η τοξοβολία, το γκολφ, το ράγκμπι και το τένις συγκαταλέγονται στα αθλήματα που είχαν σημαντική ανάκαμψη με την πάροδο του χρόνου. Αυτά τα τέσσερα χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στα πρώτα χρόνια των Αγώνων, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν ξανά για πάνω από 50 χρόνια.